Goudhaan

Nieuws uit de natuur

Vogelbescherming, Gert Ottens. Winterse lijsters: koperwiek en kramsvogel (271123). Klik hier

Afb. 1: Koperwiek (271123)

Nature Today / Komen ijseenden alleen als het vriest? Klik hier

Tubantia, Jan Bengevoord. Deze vogel geniet zich suf van alle nattigheid deze herfst. Klik hier

Van Dale omschrijft obsessief gedrag als dat wat iemand onophoudelijk in zijn gedachten bezighoudt. Het typeert mijn fotografiegedrag van de laatste weken. Er gaat bijna geen bijna wandeling voorbij of goudhaantjes bepalen mijn wandelgebied en daarbinnen het habitat waar dit kleinste vogeltje van Europa verblijft. Naaldbossen met sparren en lariksen. Het gewicht van een suikerklontje en maar 8 cm lang. Vanochtend weer op jacht naar dit vogeltje met een zwart omzoomd geel kruintje. En focussen. Natuurlijk pik ik gaarne een kuifmees, zwarte specht of andere verrassing mee.

Het ultieme doel gaat verder dan horen en zien. Dat heb ik inmiddels in mijn pocket. Het gaat me om een perfecte foto. En mooie foto is trouwens ook goed. Tot nu toe laten de foto's echter nog te wensen over.  

Eergisteren proefgedraaid op de Sallandse heuvelrug nabij de Zunasche Heide. Dit na een tip van een boswachter (zie vorige blog). Nu naar dezelfde plek, via de bij natuurliefhebbers bekende Blokkendijk. Het was drie graden onder nul toen ik mijn auto parkeerde voor de pingoruïne. Donkere grijze luchten en een dun laagje ijs op de waterplas.  

Afb. 1: Pingoruïne

Afb. 2: Winterlandschap aan de overzijde van het pad

Geen leven te zien, ook niet van bezoekers. Eerst naar de Ligtenbergerweg voor de kraanvogels. Nog niet wakker! Of elders. Terug naar de parkeerplaats op de driesprong Ligtenbergerweg - Schouwenburgweg. Overal om me heen vogelgeluiden, ook een enkele goudhaan. Een attractieve dame toonde dat haar hond de nodige pedagogische kneepjes had geïnternaliseerd. Ik blij, het was namelijk een grote, de hond. 

Afb. 3: Schouwenburgweg

Bij de volgende driesprong naar de Holterweg. De een na de andere grote bonte specht liet zich horen, soms zien. Heb er minstens 10 waargenomen, deze ochtend. Het aangewezen pad op 300 meter lag er beter bij dan de vorige keer. Een smal zandpad met aan de linkerzijde overheersend naaldbomen. Rechts een heidevlakte met verspreide naaldbomen in de nabijheid van het pad.   

Afb. 4: Goudhanen en kuifmezen habitat

Een aanvankelijke vogelstilte maakte plaats voor steeds meer vogelgeluid. Veel koolmezen maar nog meer goudhanen. Bovendien enkele kuifmezen. Deze laatste alleen gehoord. Ze trotseerden de kou, ze moesten wel, de naaldboomvrienden. Het horen van de hoge tonen van de haantjes deden me goed. Zou het dan nu lukken, mooie kiekjes. Zoals verwacht overwegend boven in bomen, beweeglijk en acrobatisch. Net als mezen vliegend van boom naar boom. Ik zag er steeds meer. De boswachter had gelijk. 

Mijn handen leken inmiddels bevroren. Een tikkeltje overdreven misschien, in ieder geval kreeg ik steeds minder gevoel in mijn vingers. De haantjes maakten veel goed, zeker toen sommige dalende bewegingen lieten zien. Soms, heel even, leek een aardige foto mogelijk. De mooiste vijf (= 10%) zijn hieronder opgenomen.  

Afb. 5: Goudhaan I

Afb. 6: Goudhaan II

Afb. 7: Goudhaan III

Afb. 8: Goudhaan IV

Afb. 9: Goudhaan V

Afb. 5 springt er uit in positieve zin. Een 7- zou ik zeggen. De rest houdt niet over. En dat terwijl ik 1.5 uur m'n uiterste best heb gedaan. Intussen meerdere mountainbikers en wandelaars gepasseerd, geen pensionado's.  

Voor enkele Dijksterhuisjes klik hier. Voor meer info klik hier en hier. Voor beeldfragmenten klik hier. Voor verschillen met de vuurgoudhaan klik hier. En voor de podcast Notenkrakers, klik hier. 

Teruggekomen bij de entree van pad wemelde het van koolmezen en vinken. Zaden op de bebladerde grond zoekend. 

Afb. 10: Vink

Een roodborst was net zo solitair als ik.

Bos betekent in deze tijd van jaar paddenstoelen. Ontelbaar veel, ook vanmorgen. Ik neem twee soorten op, een berkenzwam en een nevelzwam. 

Afb. 11: Berkenzwam

Afb. 12: Nevelzwam I 

Afb. 13: Nevelzwam II

Op de terugweg nog even langs de kranenplek. Een wegversperring van meer dan 100 vinken was een aangename verrassing. Geen foto's. Wel van de kranen die terug waren van weggeweest, op dezelfde plek als eergisteren. Betere foto's omdat de zon zich nog steeds niet had laten zien. Geluk bij een ongeluk. Alhoewel, mijn vingers kon ik nauwelijks bewegen, zo koud. 

Afb. 14: Kraanvogels I

Afb. 15: Kraanvogels II

Een boeiende ochtend is voorbij. Vooral gezocht naar goudhanen. Nog nooit zoveel gezien en vastgelegd. Een fraaie foto laat nog op zich wachten. Ik weet in ieder geval een gouden plek waar ik kan zoeken.