Velduil

Vanavond een derde poging om velduilen te zien en vast te leggen. De eerste poging van een kwartier kan in de prullenbak aangezien ik op de verkeerde plaats zocht en het tijdstip van rond 9.30u te laat was (hetgeen ik trouwens wist). 

Maar goed. Het weer was iets beter dan de tweede keer. Minder koud en droog. Een aanvankelijk zuinig zonnetje verdween al snel achter een groeiend grijs wolkendek. Met een ingestelde sluitertijd van 1/2000 en iets later 1/1600 moest het een feestje kunnen worden, dacht ik. Weinig belangstelling voor een vrijdagavond. Vier fotografen bij mij in de buurt en nog twee in de ruime haakse bocht. 

Als snel dienden zich de eerste velduilen aan, op afstand. Later nog meer, een enkele keer op een mooie fotografeerafstand. De eerste foto's mislukt, de laatste, voor het noodlot toesloeg, iets beter. Het noodlot begon na een kwartier toen de zoomer zo nu en dan begon te haperen totdat deze er mee stopte. Het zal toch niet waar zijn. Wat ik ook probeerde, geen beweging meer in te krijgen. Besloot terug te rijden naar huis. Wat een waardeloze terugreis. Wat als de camera voor reparatie moet worden opgestuurd? Nog een gevolg van de val tijdens een ijzige winterdag. Er spookte van alles door mijn hoofd. 

Thuis gekomen eerst maar eens de foto's overzetten op mijn externe harde schijf. Camera deed niet. Ook dat nog. 

Kreeg inmiddels bij het zoeken naar een fout wel een melding van een herstelprogramma. Dit maar uit laten voeren, met enig risico dat er iets verloren kon gaan. Twee minuten later deed de camera het weer als vanouds. Wat een opluchting!. Dit is toch wel even iets belangrijker dan foto's van velduilen, die ik trouwens ook heb. Matige kwaliteit trouwens. Een korte ode van deze eersteling:

Afb. 1: Velduil I

Afb. 2: Velduil II

Afb. 3: Velduil III

Wat was ik graag langer gebleven dan een kwartier. Schat dat we 5 uilen hebben gezien. Toch nog een volgende poging wagen met hopelijk een geoliede camera en goed fotografieweer. 

Voor Dijksterhuisjes klik hier. Voor de Vogelspotcast aflevering 'Operatie Velduil', klik hier. Voor een IVN podcasts over uilensoorten in Nederland klik hier en voor een Paul Saager Vlog kijk hier. 

Bij het oprijden van de Rauwbloksweg was er nog niets aan de hand. Een overvliegende wulp wilde wel even voor me poseren in het hoge gras.

Afb. 4: Wulp I

Afb. 5: Wulp II

Een enerverende avond. Het toetje van de dag. Eind goed, al goed.

's Ochtends als hoofgerecht een uitstapje naar Kristalbad, op de terugweg van een bezoek in Enschede. Het werd een weerzien met Antoinet. Meer praten dan vogelen. Bovendien een bijzondere ontmoeting met een dame uit Arnhem, die met haar dochter de Nederlandse ziekenhuizen afstroopt voor hulp bij een kankertumor in de hersenen. Bij haar dochter. Nu in Enschede vanwege een mastertentamen van dochterlief. Bezoekt door het hele land natuurgebieden als ze onderweg is. Dit is trouwens de tweede ontmoeting in de laatste maand aangaande iemand met een hersentumor.  

Door deze ontmoetingen bleef er van vogelen minder over dan beoogd.  

Het werd een ochtend van het jonge grut. Broedende, verzorgende en vechtende meerkoeten spraken tot de verbeelding:

Afb. 6: Roepend Meerkoetjong

Afb. 7: Hongerige jongen

Afb. 8: Vechtende Meerkoeten

Op verschillende plekken grauwe ganzen met jong grut. 

Afb. 9: Jonge Grauwe Ganzen

Sommige dodaarzen moeten nog even wachten op jongen. Zitten nog in de broedfase.

Afb. 10: Broedende Dodaarzen

Het achterwege blijven van de zon droeg bij aan het feit dat de meeste kleine karekieten niet het riet inklommen. Die ene keer dat het wel gebeurde waren Antoinet en ik veel te laat. Tjiftjaffen wilden hun zangkunsten daarentegen niet alleen laten horen maar ook. 

Afb. 11: Tjiftjaf I

Afb. 12: Tjiftjaf II

Afb. 13: Tjiftjaf III

Een blauwborst en oever- en boerenzwaluwen waren moeilijk vast te leggen door tegenlicht. 

Afb. 14: Blauwborst

Afb. 15: Boerenzwaluw

Dit was het dan. Vanuit vogelperspectief weinig verheffend. Wellicht door het mijden van de kanaalzijde met tuinfluiters en braamsluipers. Bovendien waren alle waterbekkens gevuld met water. Geen steltlopers dus. 

Wel mooie ontmoetingen.