Wat een dag! Het was er weer eens eentje van hoge pieken en diepe dalen.
Het aangename en zonnige herfstweer bracht mij vanmorgen naar de Engbertsdijksvenen, Noord - Heideveld. Ruim een uur uur wandelen zat er op en nog geen enkele acceptabele foto van een vogel/vogels. Wel kiekjes van overvliegende kolganzen, spreeuwen en veldleeuweriken, dit om achteraf vast te stellen welke soorten mij zo maar voorbij vlogen. Het aantal wandelaars nam toe naarmate de tijd vorderde.
Toen gebeurde waar ik zo op hoopte. Ik liep op de terugweg nabij de blauwborstenhoek achter de plasdras. Zag een vogeltje in de top van de voor ingewijden bekende koekoeksboom. Wat met het blote oog niet lukte, speelde de verrekijker wel klaar. Een klapekster! Herkende hem direct, dit ondanks de grote afstand. Gelukkig in een oogwenk drie foto's gemaakt. Je weet maar nooit of .... en dat wat ik niet hoopte gebeurde. Weg was ie. Ik lichtelijk teleurgesteld. De eerste foto van de ochtend was nota bene die van een klapekster. Niet mooi, dat was me snel duidelijk. Afstand en tegenlicht.
 |
| Afb. 1: Klapekster I |
Hier werd ik niet blij van. Het zij zo. Ik had me net neergelegd bij een tegenvallende vogelochtend toen het leven me weer toelachte. De klapper besloot terug te keren in de boom waar ik 'm eerder opmerkte. Toonde hiermee zijn empathisch karakter jegens mij. Middels de welbekende plevieren probeerde ik te naderen, dit langs het hekwerk achter het bankje. Bij elke stop drie foto's. Mijn meest favoriete vogel, samen met de kluut, bleef mooi zitten. De zon scheen, van achter. Perfect licht. Genieten maar.... Een ode:
 |
| Afb. 2: Klapekster II |
 |
| Afb. 3: Klapekster III |
 |
| Afb. 3: Klapekster III |
 |
| Afb. 4: Vindplaats |
De mooie foto's stemden tot tevredenheid. Echter, het werd nog fraaier. Kon m'n ogen niet geloven. Zeer onverwacht kwam er nog een klapekster de boom invliegen. Nog nooit eerder gezien. Leek het niet te kunnen vinden met de reeds aanwezige schoonheid. Deze vloog weg naar een den langs het wandelpad, bij de plasdras. De indringer volgde hem. Wat volgde was een territoriumgevecht. Althans, zo interpreteer het vijandige gedrag dat gepaard ging met een regelmatig pikken naar elkaar.
 |
| Afb.5: Naar de overkant |
 |
| Afb. 6: Vijandige houding I |
 |
| Afb. 7: Klapeksters in conflict II |
 |
| Afb. 8: Klapeksters in conflict III |
Wat een feest, voor mij dus. Duurde nog geen minuut. De winnaar zat even later weer op z'n oude stekkie. Denk dat het dezelfde is vanwege de keuze van de rustplek.
 |
| Afb. 9: De winnaar |
Voor een vogelspotcast over de Taiga- of of de Homeyers klapekster, klik hier. Voor het vlog 'Natuur met Youry', over een klapekster’, klik hier. Paul Saager vlogt ook over de klapper, klik hier.
De klapekster
is ook vereeuwigd als postzegel. Op het postzegelvel uit de serie ‘Beleef de
natuur’ (2020), waarin bos- en heidevogels de hoofdrol spelen, is de klapekster
ook opgenomen. De tien afgebeelde vogels op de postzegels zijn de raaf, zwarte
mees, keep, grote bonte specht, gekraagde roodstaart, grauwe vliegenvanger,
klapekster, korhoen, draaihals en matkop.
 |
| Afb. 10: Postzegelvel 2020 met Klapekster |
Geen vogelaar loopt
voorbij aan een klapekster. Maar slechts één man heeft er 5 jaar van zijn leven
aan gewijd om ze, individu voor individu, vast te leggen. Het resulteerde in het werk Identities.
Martin Brandsma is conceptueel kunstenaar én vogelaar. Hij werd niet alleen gegrepen, maar misschien
zelfs wel gespietst, door ‘de sneeuwbal in het topje op een winterse heide’. Luister
hier naar de podcast of naar een videofragment.
 |
| Afb. 11: Kunstwerk Martin Brandsma |
De voorstelling was nog maar net voorbij toen twee wandelaars op me toe kwamen lopen, twee Hardenbergse dames. Met hond, die keurig wachtte op wat zou komen. Zij kende haar pappenheimers. Zeer belangstellend over mijn klapeksterervaringen. Wilden de foto's graag zien. De blonde was trots dat in haar wandelgebied deze bijzondere vogels te zien waren. Of ik foto's wilde plaatsen op de site 'Natuur in Hardenberg'. Wilde anderen laten meegenieten. Wat een gezellige prater, de 71 jarige blonde dame die zever jaar geleden haar man had verloren. De bruinharige vriendin was goedlachs en meer ingetogen. Twintig minuten later liepen ze verder ...
'Aub wel op de site plaatsen hoor', waren haar laatste woorden.
 |
| Afb. 12: Dames met hond(je) |
Wat is vogelen toch mooi.
Ik vervolgde weg, besloot dezelfde weg terug te lopen om meer kans te hebben de
klapper nog een keer te zien. Dit bleek te veel gevraagd.
Wel dook een groep
graspiepers (7) de ruigte in . Eén individu bleef zichtbaar voor een paar foto's.
 |
| Afb. 13: Graspieper I |
 |
| Afb. 14: Graspieper II |
Aan de andere kant van twee
kramsvogels in een Gelderse roos, de eerste waarneming deze herfst. Op dit moment nog te veel rode bessen voor mooie foto's.
 |
| Afb. 15: Kramsvogel |
 |
| Afb. 16: Gelderse Roos |
Verderop ontmoette ik een echtpaar, zij paddenstoelen fotograaf, hij vogelaar, zittend in een rolstoel. Ik vertelde over mijn waarnemingen. Zij wees naar de Gelderse Roos. Bezocht door een grote groep
kramsvogels. Voorgaande jaren ook gezien. Besloot een paar honderd meter terug te lopen. Was net te laat, vogels gevlogen.
De laatste etappe hadden roofvogels het voor het zeggen. Een bruine
kiekendief, torenvalk en 3
buizerds. Oh ja, ook nog een
raaf en
zwarte kraaien.
 |
| Afb. 17: Buizerd |
Als afsluiting nog enkele sfeerfoto's:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten