Ransuil en baardman

De zoveelste zonloze grauwe dag zou onverwacht kleurrijk worden. In de voormiddag het Bergplein in Ootmarsum bezocht. Een tweede poging om een ransuil te zien en vast te leggen. Een maand geleden getipt door Robert en Marco dat er één van het kwartet van vorig jaar is teruggekomen op het pleintje met vier eiken. Robert's foto van de ransuil, vanmorgen op instagram, bracht me naar Ootmarsum, voor mij het mooiste stadje in Twente. 

De eiken waren nog vol in blad. 

Afb. 1: Drie van de vier eiken

Terwijl ik de bomen inspecteerde hoorde luidde een kerkklok 12.00 u. Probeerde tussen de bladeren de ransuil te ontdekken. Keek donker 'naar binnen'. Keer op keer liep ik de bomen af zonder enig teken van vogelleven. Enkele wandelaars konden me ook niet verder helpen. Zocht naar uilenballen en / of uitwerpselen onder de bomen. Niets van dit alles. Zou ie dan niet teruggekomen zijn na de storm van twee weken geleden? Ruim een kwartier ging voorbij. Maakte enkele foto's van het Bergplein voor mijn blog. Dit kon toch niet waar zijn. Twee keer voor noppes naar Ootmarsum. Een laatste  poging. Bij de middelste boom ging mijn hart harder kloppen. Ik zag 'm, de dondersteen met zijn fraaie schutkleur. Veel lager dan gedacht. Op 1/3 van de grond. Bladeren maakten een perfecte foto niet mogelijk, het weer ook niet. Een ode:

Afb. 2: Ransuil I

Afb. 3: Ransuil II

Afb. 4: Ransuil III

Afb. 5: Ransuil IV

Voor Dijksterhuisjes klik hier en voor een Paul Saager vlog hier en hier. Luister hier naar een vogelspotcast en hier naar een Vos en Lommer podcast. Hier ook nog een Vroege Vogels podcast. 

Wat is het toch prachtig om een uil recht in de ogen te kijken. Zit daar, een hele dag, bewegingloos, om 's avonds weer te gaan jagen. 

Foto's geen kunstwerkjes. In het nieuwe jaar nog maar eens proberen. 

Het was nog vroeg. Terug via Kristalbad leek me een goed idee. Peter vertelde me afgelopen vrijdag dat de baardman nog was gezien. Wie niet waagt wie niet wint. De route via de Elsbeekweg naar de zuidelijke uitkijktoren leverde enkele futen (4) en dodaarzen (5) op. Geen snippen en ook geen baardmannetjes. 

Afb.6 : Fuut I

Afb.7 : Fuut II

Afb. 8 : Fuut III

Afb.9 : Dodaars

Op de weg terug weer langs de rietkragen aan de Elsbeekweg. 

Afb. 10: Rietkraag Elsbeekweg / vindplaats

Al snel zag ik iets in het riet dat lichtblauw kleurde. Een pimpelmees? Eerder gezien in het riet, ook op zoek naar zaden. Toen ik met de camera inzoomde verscheen er een lach op mijn gezicht. Baardmannetjes. Wat een geluk, schoot door me heen, terwijl ik de eerste foto's maakte. Man en vrouw nog wel, een koppeltje. Ze scharrelden enkele meters verder, verplaatsten zich van laag naar hoog en andersom. De man bleek fotogenieker. Klik klik, en weg waren ze. Zag ze iets verder nog een keer, dieper in het riet. Geen foto. Daarna niet meer gezien. Een ode:

Afb. 11: Baardman (man) I

Afb. 12: Baardman (man) II

Afb. 13: Baardman (man) III

Afb. 14: Baardman (v) IV

Voor Dijksterhuisjes klik hier en voor een Paul Saager vlog hier en hier. Luister hier naar een Notenkrakers podcast. 

Op verschillende plaatsen langs de route meerkoeten en waterhoenen. 

Afb. 15: Waterhoen

Enkele minuten na dit korte feestje (duur ong. 20 seconden). was daar Johan. Een prettige verrassing. Vertelde hem het verhaal en liep nog even mee terug. Wellicht ....

Johan belde Peter die wandelde op Christinalust. Zou zo graag een baardman zien. 

Twee dames vervoegden zich bij ons, waaronder Maria v. E. 

Ik besloot naar huis te gaan, had het koud. 

Dit was het dan weer. Prachtige waarnemingen met aardige foto's, niet meer maar ook niet minder.