Het zag er niet naar uit dat er vanmorgen visite zou komen. Een poging om een frater te verschalken was te aanlokkelijk om voorbij te laten gaan. Half elf parkeerde ik m'n auto op de parkeerplaats bij de Kettingbrugweg. Bij het stroompje nog even tevergeefs gezocht naar een grote gele kwikstaart. Aan de linkerzijde van de uitkijktoren twitchers, verdeeld in twee groepjes. Een vrije ruimte op het pad met aan de achterkant twee mannen, drie vrouwen en een man aan de voorkant. Tussenin bevond zich het gewenste 'object'. Althans dat leek me logisch. Dit werd bevestigd toen ik bij het groepje arriveerde. Ik werd gewezen op de plek waar de frater zich bevond, 25 meter van ons vandaan. Zat er al een tijdje. Wat ik ook probeerde, zelfs gebruik makend van mijn verrekijker, ik kon hem niet vinden. Steeds maar weer hulpvaardige vogelaars, echter zonder resultaat. Ik kon de dwaalgast niet vinden. De man naast me herkende eenzelfde ervaring tien minuten eerder. Wat een gestreepte bruine vinkensoort op het bruin kleurende binnenpad al niet teweeg kan brengen. In ieder geval bij mij. Toen het vogeltje er na twee minuten de brui aangaf en het riet in vloog had elke vogelaar op de geheugenkaart nogal wat geheugen 'verloren'. Behalve ik, de perfect gecamoufleerde zangvogel niet gezien. Hevig teleurgesteld.
Tussen het riet doorkijkend zag ik op grote afstand een geoorde fuut door enkele krak- en kuifeenden omgeven. Fotootje.
Afb. 1: Geoorde Fuut |
Ik besloot naar de zuidkant te lopen voor snip, grote gele kwikstaart of een verrassing. Wie weet als ik terugkom....
De linker waterbak laag water. Kokmeeuwen, wintertalingen, bergeenden, kuifeenden, dodaarzen en een juveniele knobbelzwaan. Een van de dodaarzen had moeite om een visje naar binnen te werken.
Wel een verrassing, een oude kennis die was gaan wandelen op Kristalbad terwijl zijn dochter van 35 aan het schaatsen was. Afgekeurd wegens chronische vermoeidheid, zijn dochter. Dramatisch. Wist niet of ze na het schaatsen veilig naar huis kon rijden. Veel bij te praten. Samen opgelopen naar de fratervindplaats. Vogels zijn ons ontgaan. Op de fraterplek aangekomen bleek dat de rakker zich nog enkele keren had laten zien tijdens mijn afwezigheid. Een van de heren liet een fraaie foto zien van de frater in een boompje.
Tien minuten tevergeefs gewacht. Ik liep met een van de dames naar de andere kant van de uitkijktoren. Daar hoorden we op enig moment een onbekend geluid. En nog een keer. Daar kwam ie aanvliegen, een vogeltje. Nam plaats in een boompje. Zou 'm kunnen zijn. Slechts licht, mislukte foto's. Vloog weldra naar een boom aan de andere kant van het pad. Voor de zekerheid foto's genomen vanuit verschillende standpunten. Het zou kunnen, leek op een vinkachtige. Het resultaat hieronder:
Afb. 5: Frater I |
Afb. 6: Frater II |
Afb. 7: Frater III |
Hoe zeldzaam een frater is wordt bevestigd door het ontbreken van Dijksterhuisjes, een Paul Saager vlog of een podcast.
Thuisgekomen de camera direct aan de OBS-identifier. Onderzocht een foto zonder bewerking (afb. 8). Visite kon elk moment arriveren, dus tempo gevraagd.
Afb. 8: Onbewerkte foto |
Op de site van Vogelbescherming werden zelfs 24 fraters gemeld aan de Rauwbloksweg bij Kloosterhaar. De Waddenkust was nog meer in trek, 4 in Moddergat, 50 iets verderop richting (3 waarnemingen) en ten westen van Holwerd 400! (5 waarnemingen). Kustwaarnemingen zijn niet bijzonder, die in Twente dus wel.
Een enerverende wandeling met een superafloop. Nr. 217.
Ter afsluiting nog een sfeerfoto:
Afb. 10 Sfeerfoto |
Visite komt binnen.
Het blog dus vanavond geschreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten