Op Brilduikersjacht

'Een echt konijn geeft nooit op' is het levensmotto van Pieter Konijn, een van de favoriete tekenfilms van onze jongste kleinkinderen. Ik heb de neiging om dit motto naast me neer te leggen bij het zoeken van wit-zwarte wintergasten op grote(re) watervlakten. Vanmorgen dacht ik op het Rutbeek namelijk enkele mooie plaatjes te kunnen schieten van een paartje brilduikers. De diverse meldingen van gisteren maakten me lichtelijk overmoedig. 

Toen ik rond half elf langs de zuidkant van de grote waterplas stond, dacht ik aanvankelijk het geluk aan mijn zijde te hebben. Niet door het fenomenaal mooie panorama maar omdat ik de goede plaats had uitgekozen. 

Afb. 1: Panorama I

Afb. 2: Panorama II

Het was rond het vriespunt, een dunne laag ijs over een groot deel van de plas. Op een ijsvrije strook aan de rechterkant waren de brilduikers zo ongeveer het eerste wat me opviel. Voor me op het ijs een groep kokmeeuwen en zilvermeeuwen, rechts vooral kuifeenden, wilde eenden, slobeenden en op enige afstand de beoogde wintergasten. Vlakbij futen en aalscholvers.  

Het was opvallend druk. Veel wandelaars die een rondje Rutbeek trachtten te slechten. Veelal opgewekte volwassenen en kinderen, regelmatig vergezeld door honden. Mijn focus lag bij de brilduikers. Ze zwommen en doken op grote afstand achter het ijs, in de nabijheid van de rietkraag (afb. 3)

Afb. 3: Vindplaats midden op de foto

Na enkele foto's was ik me bewust van het feit dat dit 'm niet zou worden. Niet dat ik ze voortdurend kwijt was door het vele duiken - het zijn niet voor niets duikeenden - maar omdat ze gewoonweg te ver weg zaten. En steeds verder richting riet zwommen. Toch maar een ode:

Afb. 4: Brilduikers I

Afb. 5: Brilduikers II

Afb. 6: Brilduikers III

Het wachten op een betere situatie leek niet zinvol. Wellicht toen ze na twintig minuten besloten te verkassen. Weg vlogen ze naar de N-W kant.

Afb. 7: Wegvliegende Brilduiker

Een wandeling de vliegrichting bleef zonder resultaat. Jammer. Wat een verschil met bijv. de waarnemingen in Kristalbad een jaar geleden. Geen topfoto maar wel mooi.  

Afb 8: Waarneming 6 maart 2024 (Kristalbad)

Voor Dijksterhuisjes klik hier en voor een Paul Saager vlog hier of hier. Luister hier naar een podcast. 

Mijn (lichte) teleurstelling werd redelijk goedgemaakt toen ik terugkwam bij de aanvankelijke zoekplek en een fraai baltsritueel mocht aanschouwen van een koppeltje futen. Voor een beschrijving van een baltsritueel van futen verwijs ik naar blog .... 

Afb. 9: Baltsritueel I

Afb. 10: Baltsritueel II

Afb. 11: Baltsritueel III

Afb. 12: Baltsritueel IV

Voor Dijksterhuisjes klik hier en voor een Paul Saager vlog hier of hier. Luister hier naar een podcast.

Vlak bij de parkeerplaats pakte ik terloops een sijsje mee. 

Afb. 13: Sijs

De jacht op witte eenden-wintergasten zou een vervolg moeten krijgen op de terugweg, bij Woolde. Gisteren een vrouwtje gemeld. Minder mooi dan een mannetje, zou echter wel een eersteling zijn. 

Helaas gooide een Woolderesloop - waar ik in mijn triathlontijd diverse keren aan heb deelgenomen - roet in het eten. Aanlooproute bleek geblokkeerd. 

Het was inmiddels half twaalf. Er resteerde nog wel tijd voor een bezoek aan de Delta.

Bij Smit werd ik begroet door 10 patrijzen. Aan de andere kant van de weg ook nog een trio foeragerende familieleden. 

Afb. 14: Patrijzen I

Afb. 15 Patrijzen II

De vogeldiversiteit rondom het bedrijfspand en schuur viel niet tegen. Kool- en pimpelmezen, roodborsten, vinken, houtduiven en koperwieken.  

Afb. 16: Koolmees en Pimpelmees

Afb. 17: Koolmees

Afb. 18: Koperwiek

Afb. 19: Roodborst

Afb. 20: Houtduif

Afb. 21: Vink

Nog mooier was een groep staartmezen. Op twee verschillende plaatsen gezien.

Afb. 22: Staartmees I

Afb. 23: Staartmees II

Afb. 24: Staartmees III

Voor Dijksterhuisjes klik hier en voor een Paul Saager vlog hier of hier. Luister hier naar een podcast.

Bij de uitkijkpunten en waterplas ben ik niet geweest. Terug bij Kees Smit zat de torenvalk er weer. Fotootje, kan het niet laten. Zij is inmiddels zo tam dat je haar bijna onbeperkt kunt benaderen.

Afb. 25: Torenvalk I

Afb. 25: Torenvalk II

Afb. 26: Torenvalk III

Een roodborst bleef op afstand. 

Net toen ik weg wilde rijden werd ik gebarricadeerd door een Suzuki. De nieuwe auto van Joke en Johan. Joke zag er nogal toegetakeld door een val tijdens het wandelen enkele dagen geleden. Blauw en geel kleurden haar gezicht..

Dit was het dan weer. Een teleurstellende eendenjacht, een rijk vogelaanbod in de Delta en relatief weinig pracht foto's.