Vanmorgen een
winters vogelfeestje in een eindelijk zonnig Twente. De aftrap vond plaats in het centrum van Ootmarsum. Mooie kunstwerkjes van ransuilen maken, met zonlicht. Dat was de bedoeling. Helaas was ik te vroeg, niet voor de uilen maar voor de zon. Heb 3 van 4 vier uilen kunnen vinden. Wachten op de zon zat er niet in. Vrieskou met een gure wind.
|
Afb. 1: Ransuil I |
|
Afb. 2: Ransuil II |
Het hoofdmenu was de Groene Delta. Iets preciezer, de twee weken geleden gevonden witstuitbarmsijs. Bij het oplopen van het natuurgebied begon de zon te schijnen. Vlak daarvoor had de torenvalk weer zijn vertrouwde plek ingenomen.
|
Afb. 3: Torenvalk |
Langs de Elzensingel geen sijzensoort te bekennen. De Delta bleek door de vorst niet alleen redelijk begaanbaar, kleurde bovendien deels wit. Op overstroomde oevers lag een dun laagje ijs. De zon deed de rest om het panorama bijna te volmaken. Dissonant was de snijdend koude wind.
|
Afb. 4: Sfeerbeeld I |
|
Afb. 5: Sfeerbeeld II |
|
Afb. 6: Sfeerbeeld III |
Het blijft genieten om roodborsten op goed te fotograferen plekken te zien. Ook vanmorgen, twee stuks. Een winterkoning liet zich horen, niet zien.
|
Afb. 7: Roodborst I |
|
Afb. 8: Roodborst II |
Een groep pimpelmezen was druk bezig insecten te zoeken in en rondom het riet. Acrobatische toeren bleken wel voorwaardelijk. Een ode voor een mezensoort die er in mijn blog vaak bekaaid vanaf komt.
|
Afb. 9: Pimpelmees I |
|
Afb. 10: Pimpelmees II |
|
Afb. 11: Pimpelmees III |
|
Afb. 12: Pimpelmees IV |
|
Afb. 13: Pimpelmees V |
Voor enkele Dijksterhuisjes klik hier. Voor meer info klik hier of hier.Bij het eerste uitzichtpunt veel watervogels op afstand. Grauwe ganzen domineerden. Ook meerkoeten, diverse eendensoorten, aalscholvers, grote zilverreiger en enkele nijlganzen (afb. 14). Voor het eerst deze winter een duo zilvermeeuwen (afb. 14).
|
Afb. 14: Zilvermeeuwen en Nijlganzen |
De elzenbomen zwegen ook bij terugkomst. Te koud om te wachten op een verrassing. Bij thuiskomst nog even naar het elzenlint achter in de wijk. Je weet maar nooit. Was voldoende opgewarmd.
Kon niet geloven wat er gebeurde bij het oplopen van het pad achter de flats. In diverse bomen sijzen, althans dat dacht ik. Verschillende keren raakten ze in een vlucht. Nog nooit zoiets gezien. Meer dan 150 zangvogeltjes telde ik later.
|
Afb. 15: Meer dan 150 Grote Barmsijzen |
|
Afb. 16: Uitvergroting deel afb. 15 |
Het bleken grote barmsijzen te zijn en een enkele sijs. Topervaring! Een ode omdat ze zo mooi zijn:
|
Afb. 17: Grote Barmsijs I |
|
Afb. 18: Grote Barmsijs II
|
|
Afb. 19: Grote Barmsijs III
|
|
Afb. 20: Grote Barmsijs IV |
|
Afb. 21: Grote Barmsijs V |
Voor enkele Dijksterhuisjes klik hier. De voorstelling bestond uit een afwisseling van foerageren in de top van elzen en onrustig rondvliegen bij gevaar. De zon achter maakte het mogelijk om redelijke foto's te maken. Nadeel is dat ze te hoog uit bomen moeten worden 'gehaald'.
Heb één gewone sijs kunnen ontdekken.
|
Afb. 22: Sijs |
Nu twintig minuten vond ik het genoeg. Het was een gedenkwaardige wandeling in drie etappes. En ontzettend koud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten