Wintergasten te over

De grote barmsijs is voor mij de mooiste van de sijzensoorten. Wintergast uit Scandinavië. Grijs gestreept vleugeldek, een zwarte bef en een rood petje. Ik de winter een (licht)rode borst en wit-grijzige buik, al dan niet gestreept. Een pareltje voor het oog. De influx van dit jaar heeft een maand geleden de Groene Delta bereikt. Ik ken geen plek in Twente waar de vindzekerheid het grootst is. Van de vier bezoeken drie keer raak. Zwarte elzensingels zijn de grote triggers, ook in de Delta. Regelmatig vergezeld door putters. Soms optrekkend met sijzen en kleine barmsijzen. Sporadisch zit er een dwaalgast tussen, een witstuitbarmijs. Vorige week 'gevangen'.

Vanochtend een nieuwe poging de witstuitbarmsijs te vinden. Een spelt in de hooiberg? Ik weet niet. Het is in ieder geval droog tot de middag.

Een torenvalk had dienst als bewaker van de carpoolstrook. Leek zijn taak serieus te nemen. Vliegt niet direct weg wanneer ik 'm nader.

Afb. 1: Torenvalk I

De ruigte nabij de parkeerplaats zweeg. Daarentegen lieten diverse vogels zich horen bij het oplopen van de Wolbeslanden. Roodborst, spreeuwen en merels waren echter nauwelijks te zien in de donkerte van de bosschage. De Elzensingel liet me niet in de steek. Enkele koolmezen draaienzich om toen een kleine groepje putters en grote barmsijzen acrobatische toeren uithaalden om zaden uit de proppen te bemachtigen. 

Afb. 3: Omgekeerde Koolmees

Sommige vinkachtigen zochten variatie in hun menu en daalden af naar akkerdistels. Ik keek uit over de grote waterplas. Tijd om foto's te maken:

Afb. 4: Grote Waterplas met daarvoor akkerdistels

Afb. 5: Grote Barmsijs en Putter I

Afb. 6: Grote Barmsijs

Ondanks een ideale fotografeerplek tegenvallende foto's. Een uurtje later lukte het beter, maar nu vanuit een els. Een putter ging ook voor de bijl. 

Afb. 7: Grote Barmsijs

Afb. 8: Putter

Voor enkele Dijksterhuisjes over sijzen en putters klik hier of hier. 

Twee passerende dames op leeftijd wilden weten waar ik naar keek. Ik wees ze naar enkele zangvogels, die aten en niet zongen. Keken verbaasd naar het gebodene. Ik vertelde ze over wintergasten en andere vogels in de Delta. Leken intrinsiek geïnteresseerd. Werden zelfs opgewonden toen de oprukkende blokkendozen ter sprake kwamen. De oud-ROC docente bleek genuanceerd, haar vriendin minder, ook tegenover de komst van asielzoekers en gastarbeiders. Beide waren blij met de Doorbraak als natuurlijke scheiding tussen hun hun woonplaats Bornerbroek en Almelo. Almelo kwam er niet best van af, negatief imago. een kwartet knobbelzwanen evenals een groepje grauwe ganzen. De zwanen voegden zich bij een groep van 15 aan de overkant van de Doorbraak, zo bleek later. Sinds water In Nederland meer de ruimte krijgt om weersextremen op te vangen weet ook de knobbelzwaan in groten getale Twente en de Achterhoek te vinden. Ook in de Delta. Voor een vanochtend in Tubantia verschenen artikel 'Hoe de knobbelzwaan in Twente en Achterhoek verscheen’, klik hier.

Afb. 9: Knobbelzwanen

Ab. 10: 17 Knobbelzwanen

Een kwartier later vervolgden de de dames hun wandeling. De sijzen en putters hadden plaatsgemaakt door een solitaire vink. 

Afb. 11: Vink

Het eerste uitzichtpunt langs de Doorbraak was moeilijk te bereiken. Veel modder door het wassende water. Oevers met riet rond de grote waterplas stonden onder water. Een onverwacht doorkomende zon gaf een extra dimensie aan de schoonheid van de omgeving. Pimpelmezen (7) leken in het riet voldoende insectenlarven te vinden. 

Afb. 12: Ondergelopen oevers I

Afb. 13: Ondergelopen oevers II

Afb. 14: Ondergelopen oevers III

Afb. 15: Pimpelmees

Een roffelende grote bonte specht kon ik niet vinden. Kon wel natte voeten voorkomen. Vlak voor het uitzichtpunt vloog een groep kieviten (10) over de Doorbraak. een blauwe reiger had geen oog voor de voor 'm zwemmende wintertalingen (11) en wilde eenden (4). Uit het niets kwam een grote zilverreiger aanvliegen. 

Afb. 16: Vlucht Kieviten

Afb. 17: Grote Zilverreiger

Afb. 18: Blauwe Reiger met Wintertaling

Afb. 19: Wintertaling

Aan de linkerzijde een trio zonnende aalscholvers, een blauwe reiger en een groep meerkoeten (23).    

Afb. 20: Trio Aalscholvers

Afb. 21: Meerkoeten

Op de blubberende terugweg een grote verrassing. Een instagrammer met interesse  voor fotografie van cultuur, natuur en vogels. Otto Zwolsman, onderwijsman, net als ik. Onderhoudend en vriendelijk, Otto dus. We spraken dezelfde taal, bleek al snel. Aangenaam om elkaar in levende lijve te zien, en te spreken. 

Na een kort afscheid zijn we samen een deel van de Wolbeslanden afgelopen. Op zoek naar de grote barmsijs. Een wens van Otto. 

Voordat het zover was liet zich op het eiland in de waterplas een blauwe reiger met wilde eenden (16) zien. Een groepje kuifeenden (7) nam afstand evenals een (Europese) haas. 

Afb. 22: Blauwe Reiger en Wilde eenden

Afb. 23: Kuifeenden

Afb. 24: Haas

Afb. 25: Wilde Eenden

Vlak bij de Doorbraakbrug was het onrustig. Twee snoekende jongens die niet voor niets waren gekomen. Vier snoeken van rond de 70 cm in een tijdsbestek van anderhalf uur. Boven mij vloog een torenvalk richting Twentekanaal, foerageerde een kwartet zwarte kraaien in een weiland en kwam een winterkoning boven kreupelhout uit. Grazers graasden.

Afb. 30: Winterkoning I

Afb. 31: Winterkoning II

Afb. 32: Grazers

Twee houtduiven scheerden door de lucht. 

Intussen hadden Otto en ik elkaar weer gevonden op de Wolbeslanden(weg). We spraken over de zwaarte van ons dierbare onderwijs, hij nog actief. En over vogelfotografie. Dit terwijl we zochten naar (grote) barmsijzen. Of het zo moest zijn, terwijl we bij de eerste els van een elzenlint stonden, kwam een groepje zangvogels invliegen. Vinken en barmsijzen. Wat willen we nog meer. Zag later op instagram dat Otto zijn eersteling (grote barmsijs) binnen had. 

Afb. 33: Grote Barmsijs

Een gezellige en alleraardigste wandeling zat er op.